Onderweg
Een dagboek over mijn dolle reisavonturen.
08/01/2018 - Krabi - Koh Lanta Poging 1 Als ik net na de middag aankom op het Zuid-Thaise eiland Koh Lanta huur ik een brommer en ga op zoek naar het rustigste strandje dat er te vinden is op het eiland. Mijn missie van de namiddag. Nadat ik één strand test merk ik al snel dat die schreeuwende kinderen en de frigoboxtoeristen niet zijn waar ik naar op zoek ben. Poging 2 Ao Nuy voldoet immers wél aan mijn verwachtingen. Witgeel zand, helder water en hier en daar een rots en een boom waar ik schaduw vind. Met temperaturen rond de 30° en gevoelstemperatuur rond de 40° geen overbodige luxe. Vrolijke insecten Na een heerlijk rustige middag tuf ik bij zonsondergang terug op mijn brommertje en terwijl de horden insecten vrolijk in mijn mond en ogen vliegen besluit ik toch te zwichten voor één van de vele ‘mooiste-zonsondergang-beloftes’ van de restaurants langs de kustlijn waar ik een heerlijke noedelsoep naar binnen slurp. 09/01/2018 - Koh Lanta - Koh Mook Verdiende verwennerij Tot nu toe zag mijn bikini nog maar één keer het zonlicht op een eiland in Cambodja (Koh Rong Samloem) en ik vond dat hij wel wat vitamine D kon gebruiken. Na 3 maanden in hostels en vooral met het miezerige België in mijn achterhoofd, boek ik een privé kamer in een behoorlijk chique resort op een behoorlijk exotisch eiland ergens in de behoorlijk grote oceaan. Ik wandel wat rond, drink de lekkerste (jawel Eef, deze overtreft mijn eerste in Cambodja) ijskoffie voor nog geen halve euro en laat me overweldigen door de vriendelijke Thaise bevolking op dit eiland. Iedereen zegt “hallo” en ik word instant gelukkig. De donkere wolken die samenpakken in de verte doen me niets. Snel wandel ik terug naar het hotel (enfin, ze doen me blijkbaar toch een beetje iets), net op tijd om een tropische regenbui mee te maken die alles in een mum van tijd onder water zet. 10/01/2018 - Koh Mook Charlies Angel Fietsdag vandaag. Dat bikinilijf houdt nog altijd haar winterslaap, dus ik besluit toch zelf ietwat te bewegen. Ik huur een mountainbike en wil naar de andere kant van het eiland fietsen waar het mooie ‘Charlie Beach’ zich zou bevinden. Fietsen in het oerwoud Zonder op mijn gps te kijken fiets ik er lustig op los en terwijl de paadjes kleiner worden, wordt ook de begroeiing boven mijn hoofd denser. Geen levende ziel te bespeuren en na al mijn andere fietservaringen waarbij ik ergens terechtkwam waar die stadsfiets geen kant op kon, ben ik blij deze keer een mountainbike te hebben. Na een uur, wanneer zelfs het smalle modderpad voor me ophoudt, besluit ik toch mijn smartphone te raadplegen en Maps.me laat me weten dat ik in het midden van het eiland ben, zonder wegen om me heen... Bon, dezelfde weg terug en deze keer hou ik mijn gps wel flink bij de hand. Na 20 minuten arriveer ik op Charlie Beach. Helder water, wit zand, palmbomen en machtige rotsformaties en het beste van al; een handvol mensen op het strand. De dagplanning Ik lees, ik zwem, ik doe yoga op het strand, ik verbrand (uiteraard!) - helaas geen calorieën, ik lees nog meer, ik geniet van alles, ik rust uit, ik drink een pina colada en eet een zakje chips als lunch (aha, dààr is dat bikinilijf naartoe...), ik vergaap me aan het blauwe water waarin ik mijn voeten nog kan zien als het water me letterlijk tot aan de lippen staat, ik ben herboren en vooral een kleine beetje opgeladen om straks (auw) terug te keren naar het grijze, miezerige, deprimerende België (én naar mijn lief, m’n vriendjes en m’n familie - dat dan weer wel). 11/01/2018 - Koh Mook - Koh Lanta Na een vlotte boottocht sta ik terug op het grote eiland Koh Lanta. Van het ene paradijs naar het andere. Mijn oorspronkelijk plan: een middag strand, maar de keiharde regen beslist er anders over. Ik nestel me met m’n boek in een gezellig tentje niet ver van mijn hostel, geduldig wachtend tot de bui overwaait. Letterlijk. 12/01/2018 - Koh Lanta Brommerdag Hoewel de man van het hostel mij met aandrang probeert te overtuigen om bij hem een brommertje te huren keer ik trouw terug naar de lokale handelaar die me opnieuw een brommer voor enkele euries aanbiedt. Een krakkemikkig maar vinnig ding dat mij het ganse eiland rond moet brengen. Chillen op mijn billen, part 23592 In het zuiden van het eiland vind ik een klein strand waar ik enkele uren vertoef in de schaduw van een grote boom. Terwijl ik voor de 300e keer opnieuw de serie Gossip Girl verslind werpt de zon ijverig haar stralen op mijn lijf. Het frisse water en de warme zon brengen me al snel in hogere sferen en ik sluit voor een half uur mijn ogen. De makaak Rond de middag verzamel ik mijn spullen en zet mijn tocht verder. Ik passeer een groep makaken die in het midden van de weg zit te snoepen van gestolen snacks van toeristen. Ik lach luidop bij het zien van dit tafereel, waarop één makaak de achtervolging in zet. Ik geef een gilletje en draai mijn gas volledig open maar de aap geeft niet op. Zeker 100 meter loopt hij achter me aan en ik kom er met de schrik van af. Nadat ik het grote litteken op Eric zijn been zag in Khao Sok ben ik niet zo’n fan meer van die grijze apen. Gepiercete vriend Voor ik terugkeer naar het hostel voor mijn laatste avondmaal op het eiland, maak ik een laatste stop in de ‘old town’ van Koh Lanta. Ik ben nog niet volledig van mijn brommer gestapt of word door een zwaar getatoeëerde en gepiercete Thai in een schattige koffietent van zijn vrienden getrokken. “People have to connect more baby. No more internet, just talking and making friends, baby. You want sugar, baby, or am I sweet enough? Ooh we are friends now baby. I give you a tattoo if you come tonight for diner. (Jawel, hij is een tattooartist) You are my baby, you know.” Een heel vriendelijke sympathieke kerel met tattoo’s tot op zijn wenkbrauwen en piercings op plekken waarvan je het niet wilt weten - denk ik! - die op de zwaarste vetste Harley rijdt, maar zo ongelooflijk lief. Als hij weg rijdt op zijn machine zwaait hij nog eens naar me en ook zijn vrienden - de eigenaars van de koffiezaak - begroeten me vrolijk als ik een uur later opnieuw passeer aan hun tentje. En zo komt het dat ik nu vrienden heb in Koh Lanta... Berucht en beroemd En niet alleen vrienden, ik ben hier blijkbaar ook beroemd. In een zijstraat vind ik een leuk hutje, opgetrokken uit bamboe, waar drie voluptueuze dames klanten aan het masseren zijn. Na wat negotiëren over de prijs (jemig, dat ga ik in België missen!) vlij ik mij neer en begint de bazin mij hard en net goed te masseren. Alle spieren komen aan bod en ze weet verdomd goed op welk plekje ze moet drukken en welke spier ze moet betoveren met haar magische handen. De goedkoopste én tevens één van de beste massages so far. Na afloop neemt ze me moederlijk en liefdevol vast en vraagt ze:”Photo?”. Ik had al door dat er wat gaande was, want de drie dames waren de afgelopen 10 minuten onderling bewonderende kreetjes en meisjesachtige giechels aan het uitstoten. “Beautiful white!”, zeggen ze en hoewel ik niet zeker weet of het om mijn huid (dank u) of mijn haar gaat zie ik het als een compliment. En plots staat er 5 man rondom me die allemaal met mij op de foto wilt. Gsm’s worden doorgegeven en dames vliegen gezwind rond mijn nek. Geen idee wàt er gaande is, maar ik vind het best amusant en ik waan me de Doutzen Kroes van de (hele) lage landen. Wat een dotjes toch, die Thaise vrouwen!
0 Comments
Leave a Reply. |
Elise→ 30-something something Archives
August 2023
|