Onderweg
Een dagboek over mijn dolle reisavonturen.
Deze keer had ik het idee. Ik had de smaak te pakken na ons laatste kampeertripje en wilde zo snel mogelijk weer de oervrouw gaan uithangen. En zo geschiedde. Na een trouwfeest van een van de vrienden waar iedereen 'total loss' ging, zochten we met enkelen de gezonde Ardeense lucht op. Weg van de verschaalde bierlucht van de trouwzaal, op naar het bos! Het beloofde een heerlijke driedaagse te worden met vrienden en een vatje wijn, een heerlijke grote tipi-tent waar we met z'n allen in konden slapen en de zon op onze snoet. En het wàs heerlijk. Tot het lief op zondag opnieuw een idee kreeg. Een slechter dan zijn eerste idee (toen hij de eerste kampeertrip voorstelde), maar dat kon hij toen nog niet weten. Samen met zijn beste vriendje besloten ze om een pizzaoven te maken uit platte stenen en modder die ze vonden in de oevers van het kabbelende beekje naast onze tent. De vrouwen zwegen wijselijk en de mannen gingen aan de slag. Toegegeven; het zag er niet slecht uit en de oven begon vorm te krijgen. Tot ik plots een plons hoorde, me omdraaide en het lief nog net in de beek zag vallen, bergschoenen eerst. Mijn eerste reactie: "Wybouw, jouw schoenen!". Mijn tweede reactie: "Wybouw, jouw been!" Er liep een dikke straal bloed langs zijn been naar beneden in zijn schoen en toen hij op het droge stond zag ik een joekel van een jaap (ik blijf in de Hollandse sfeer, gezien de camping ervan stikte). En zo komt het dat we de ganse zondagmiddag doorbrachten op spoed met een knappe dokter (ik had nog dat geluk) terwijl het beste vriendje en het vriendinnetje terrasjes deden in Hotton en terwijl om boodschappen gingen. Zijn excuus? "Gevochten met wolven." Mijn uitleg: boys will be boys. Eind goed, al goed, maar ook hier een tip (vooral voor mezelf dan): Laat je lief nooit ofte nooit de superheld uithangen als hij een pizzaoven wil maken. Never! Capiche?
0 Comments
|
Elise→ 30-something something Archives
August 2023
|