Onderweg
Een dagboek over mijn dolle reisavonturen.
Het was te mooi om waar te zijn. Een te romantisch beeld. Een utopie en een illusie, alles in één. "Laat me even op reis vertrekken en mij dan 3 maanden onderdompelen in een andere wereld, zoals die Julia Roberts dat zorgeloos in 'Eat, Pray, Love' doet. Hup, klaar en daarna herboren terugkomen." Zo simpel als dat, zo klaar als een klontje. Maar die realiteit...
De agenda raakt stilaan vol, weekends geraken gevuld en hier en daar moet ik zaken weigeren die ik niet wil weigeren. Omdat ik op reis vertrek. Omdat ik zo nodig de wijde wereld in moest trekken. En ik moest en ik zou. En ik zal hoor, geen nood. Ik zal. Ik moet. (Ik kan ook niet anders, want het vliegtuigticket is gekocht, jawel!) Maar als alles goed gaat, dan dreigt mijn hoofd soms eens te ontploffen. En de laatste weken doet het dat. Het ontploft. En met die ontploffingen gaan gedachten gepaard. Ze krioelen door mijn hoofd als insecten op een kadaver van een wild beest ergens in de savanne. Zou ik wel? En ga ik dat? En durf ik dit? En hoe dat? En wanneer dit? En waar dat? En kan dat? Lukt dit? En wat als? Wat als. Wat als ik het er niet leuk vind? Wat ik als ik doodga omdat ik mijn lief zo mis? Of doodga van het gemis naar een hygiënische douche? (Hello drama!) En dan komt Twijfel met een grote T opzetten. Maar ik moest en ik zou. En ik zal. En het zal mooi worden. En ook als het niet mooi wordt, dan nog zal het mooi worden voor mij. Zo is dat. Het komt goed hoor. Zoals alles altijd goed komt. Amen!
0 Comments
Leave a Reply. |
Elise→ 30-something something Archives
August 2023
|