Onderweg
Een dagboek over mijn dolle reisavonturen.
Het lief had een idee. 2017 zou het jaar worden van de korte tripjes, met name: korte kampeertripjes. Het KSA-meisje in me kwam weer helemaal naar boven en ik stemde goedlachs en vooral goedgelovig in met het plan. In mijn gedachten zag ik mezelf al zitten aan het vuur waarop een zelfgeschoten hert lustig rondjes draait terwijl ik mijn handen verwarm aan het vuur met het gesprokkelde hout uit het bos aan de rand van de camping.
Nou ja, de realiteit was anders, maar toch niet helemaal! Toen het weekend eraan kwam kreeg ik plots stress wanneer het lief me vroeg of ik mijn gamelle zeker niet zou vergeten. Hoewel ik hou van kamperen (met de KSA althans) had ik nog nooit in mijn leven een gamelle (nodig) gehad. Dit weekend zou een ramp worden. Ik voelde het in mijn kleine teen. Het lief zou me een oen vinden en ik zou mezelf onder een steen willen begraven. Maar hij stelde me gerust. Een auto volgeladen met 3 slaapzakken voor elk (want ja: België), wat eten (geen hert voor ons, gotta love those vegetarians!), een tentje en we konden vertrekken. Het was de leukste camping ooit, uitgebaat door de schattigste Nederlanders ooit. Zij hadden het leven gehackt, dat zag je zo. De rust en de stilte die over ons vielen deden onszelf transformeren tot oermensen. Eén met de natuur. Vogels die een oorverdovend concert geven. Zon die op je huid brandt. 50 shades of groen, overal rondom ons. Was dit België? DIT.IS. ZALIG! 's Avonds ging ik de strijd aan met een halve boom die ik uit het bos gehaald had (no worries, de boom was zo rot en dood als hij maar zijn kon). Het ding moest en zou ons warmte geven en ik ging niet slapen voor de stam (yep, geen tak) in twee gebrand was. "The branch and the bonfire", zo noemde het lief de scène gekscherend. Maar het is me gelukt. Omstreeks half één 's nachts kon ik eindelijk de rits van ons mini-tentje toeritsen. Toegegeven: de stress op voorhand was voor niets nodig. We hadden het leukste, grappigste, meest perfecte back-to-basics-weekend ooit. En het feit dat het lief mij "de beste kampeerpartner" noemde na afloop draagt natuurlijk bij aan dit gevoel. Laat die volgende kampeertrip maar komen! Tip (vooral aan onszelf): Neem nooit een tentje voor twee personen mee als het lief 1m94 is en als hij een matje mee heeft en jij een luchtmatras. Nooit ofte nooit. Never! Capiche?
0 Comments
Leave a Reply. |
Elise→ 30-something something Archives
August 2023
|