Onderweg
Een dagboek over mijn dolle reisavonturen.
2018 is het jaar van 'de emotie'. Van reizen, van veranderingen, van nieuwe indrukken en nieuwe gevoelens. 2018 begon in het verre buitenland, letterlijk aan de andere kant van de wereld. Halfweg 2018 kwam ik weer met beide voeten op de grond en leerde ik opnieuw, na al die positieve ervaringen tijdens het reizen, dat mensen ook slecht kunnen zijn. In mei verloor ik mijn werk door het samenspel van enkele collega's. Positieve en negatieve indrukken dus maar alles, werkelijk alles vervalt in het niets bij de gebeurtenis van vorige week, 6 juli 2018. Telefoon Om 9u03 word ik wakker. Naar goede gewoonte ontgrendel ik mijn iPhone en zet ik de vliegtuigmodus uit. Het toestel 'pingt' en er verschijnt een gemiste oproep van mijn oudste broer op het scherm. Hij belt mij nooit en gezien zijn vriendin op bevallen staat schieten er allerlei gedachten door mijn hoofd. "Er is iets gebeurd!" "Er zal toch niets gebeurd zijn?" "Er is iets gebeurd." Meteen bel ik hem terug waarop hij, enthousiaster dan ik hem ooit hoorde, roept: "Proficiat tanteeeeeee!" Het is gebeurd. Het is surreëel. Even surreëel als toen ze rond kerst met mij skypeten en me meldden dat zij een kindje verwachtten en dat ik tante zou worden. Zeven maanden later krijg ik dus wederom een telefoontje met heuglijk nieuws. Verandering Ik ben bang en benieuwd tegelijk. Hoe zal alles gaan, wat zal er gebeuren, hoe gaat het leven van mijn ouders - die nu plots grootouders zijn - veranderen? Michiel en Karen veranderen plots in mama en papa. Mijn kleine broer in een peter, mijn zusje en ik in tantes. Zoveel veranderingen door zo'n klein mensje. Druppelende gloed Halsoverkop vertrekken het lief en ik naar het moederhuis in Gent. Als we de deur van hun ziekenhuiskamer opendoen wordt het kleine mensje gevoed door de mama. Een klein hulpeloos hoopje mens, rood van alle inspanning, blakend van gezondheid en zo mooi als het maar kan. Volmaakte vingertjes, ellenlange fijne beentjes, een schattig neusje en donkere grote kijkers. De gloed die over mijn broer en schoonzus hangt is moeilijk te beschrijven. Als een emotie van een gezicht kon druipen dan druppelden verliefdheid en gelukzaligheid nu op de grond waar ze een plas vormden die tot aan mijn tenen vloeide. Gelukkig voor de kersverse ouders dat wij die dag gingen kamperen en vooral gelukkig voor hen dat mijn lief mee was want hij moest me bijna letterlijk uit de kraamkliniek sleuren. Liefde! Puck Puck, je hebt geen idee want op dit moment drink en slaap je vooral, maar ik heb het gevoel dat jij nog veel dolle avonturen zult beleven. En reken maar dat een paar van die dolle avonturen met ons zullen zijn! Liefde voor P.
3 Comments
Nathalie
12/7/2018 15:51:43
Ahhh proficiat!:)
Reply
Moeke
12/7/2018 18:14:55
💗🌸 heerlijk gevoel
Reply
Charlotte
13/7/2018 08:02:56
Proficiat!! Zalig toch!? Xxx
Reply
Leave a Reply. |
Elise→ 30-something something Archives
August 2023
|