Onderweg
Een dagboek over mijn dolle reisavonturen.
12/12/217 - An Binh - HCMC - Hoi An Een korte beschrijving van deze dag:
13/12/2017 - Hoi An De kleren maken de vrouw Hoi An is naast een prachtige (echt!) stad gekend omwille van zijn honderden kleermakers. Je kunt hier eender welke kledingstuk of schoeisel laten maken op maat. Exact zoals jij het wilt. Tegen een meer dan schappelijke prijs. Hoor ik iemand ‘shopwalhalla’ zeggen? Oh, juist, dat ben ik! Rehahn, mijn nieuwe held De wegen van Eef en ik splitsen zich voor even en we gaan beiden op zoek naar die ene. perfecte tas en rok. Na enkele uren vinden we elkaar geheel toevallig terug bij de Japanse brug. We drinken een koffie en bezoeken de permanente expositie van Rehahn, een fotograaf waarop ik verliefd werd. (Het lief is op de hoogte.) Hij maakt de mooiste foto’s van lokale etnische stammen en de prachtigste portretten van oude Vietnamezen. Tranen wellen op in mijn ogen. Ik raad je echt aan hem te googelen (en, als je toch bezig bent: mij een uitvergrote foto te geven als ik terug ben). Krachtige beelden en even krachtige verhalen. De foodmarket kalmeert onze emoties even en de rooftopbar zorgt voor een perfect zicht op de gele muren en donkere daken van de lampionnenstad. Geslaagde avond, prachtige pittoreske stad! 14/12/2017 - Hoi An De Zji We springen de fiets op om de rijstvelden op te zoeken. Per abuis arriveren we aan het strand en besluiten er een uurtje door te brengen onder de parasol. Ik maak een wandeling om mijn gedachten te ledigen en John Mayer zingt de perfecte woorden in m’n oren. We doorkruisen de rijstvelden en passeren koeien en waterbuffels die ons de weg versperren. Zon, eilanden, rijstvelden, palmbomen. In mijn gekste dromen kan ik niet geloven dat we 14 december zijn. En dat het sneeuwt in België. Laat me toe even te gniffelen: hihi. Caffe suà da In de namiddag gaan we om onze op maat gemaakte kleren en handtas en genieten we van een perfecte koffie in een lokale koffiebar. Vietnamese koffie, en dan vooral de zoete gecondenseerde melk in combinatie met de ijsblokken, ‘caffe suà da’ in het Vietnamees, is mijn nieuwe favoriete drankje. Dank je Eef om mij dit zoete ‘vergif’ te leren kennen... Lichtjes De nacht brengt een rode gloed over de stad die veroorzaakt wordt door de vele lampionnen die de stad zo bekend maken. Lichtjes op de rivier, in de bomen, op de daken, aan de terrassen en in de restaurantjes. Als je mij een beetje kent weet je dat ik ‘in overdrive’ ga bij lichtjes (denk aan het lichtfestival in Chiang Mai). En zo geschiede. Eef ondergaat geduldig mijn ‘waauws’ en ‘ooohs’. Na enkele ‘fresh beers’ belanden we bij een restaurantje langs het water van een jonge kerel waar enkele locals flink aan het pintelieren zijn. Wederom een memorabele avond met een memorabele meid in een memorabele setting. Vietnam. So far, so very good!
0 Comments
Leave a Reply. |
Elise→ 30-something something Archives
August 2023
|