Onderweg
Een dagboek over mijn dolle reisavonturen.
19/11/2017 - Siem Reap Zonsondergang in de regen Bewolkt en regenachtig. Net als ik vandaag de meest beroemde zonsondergang ter wereld wil gaan aanschouwen... De afgelopen dagen ging ik op het wereldwijde web op zoek naar een vriendelijke en betrouwbare ‘tuktukdriver’ die me de site van Angkor Wat en Angkor Thom kon laten zien. Ik had hem gevonden. Mister Sok met zijn eeuwige glimlach en positivisme. “We’ll see miss, let’s try, you never know.”, en hij kruipt met zijn poncho in de gietende regen op zijn brommer. Bon, dat wordt alvast niets, maar mijn ticket heb ik dan in ieder geval wel al op zak voor de komende dagen. 20/11/2017 - Siem Reap Het wilde oosten Om 6u16 loopt mijn wekker af en meteen gluur ik door het eigele gordijn naar buiten om te zien hoe het met de zon gesteld is. Bewolkt en grijs, maar droog! Exact 46 minuten later trek ik de kamerdeur achter me dicht en spring ik op mijn fietsje. 12,6 km trappen naar één van de wereldwonderen. Met mijn Lonely Planet én Trotter in de aanslag, bezoek ik de minder bekende tempels ten oosten van de site. Onderweg begint het te watergieten - uiteraard. Off road ploeteren met mijn stadsfiets in de modder; het lijkt een constante te worden, maar deze keer zonder valpartijen. Wel moet ik een tweetal keer omdraaien omdat ik op een doodlopend pad uitkom... Angelina - zonder Brad Angelina Jolie kom ik niet tegen, maar ik kan wel de kracht van de natuur bewonderen bij Ta Prohm, ofte de ‘Tomb Raider tempel’. Kapokbomen overwoekeren de stenen tempels en de indrukwekkende wortels ontlokken verwonderende kreetjes uit de luchtpijp van de v(erv)ele(nde) Chinese toeristen. Toegegeven, het is een mooi beeld. De achterkant van Siem Reap Ik zet mijn tocht verder en tegen de middag blijk ik al klaar te zijn. De tempels zijn parels en staan terecht op de werelderfgoedlijst, maar na een eindje heb je ze wel gezien. Tijdens mijn tocht naar huis rijd ik opnieuw mis (oké, richtingen en oriëntatie zijn niet mijn sterkste kant, ik beken) en kom ik per ongeluk in een wijkje terecht. De achterkant (of echte kant) van Siem Reap. Huisjes uit karton en golfplaten, met bamboe geweven muren, kinderen die spelen op een vuilnisbelt en trots een isomobakje, waar ooit eten van een toerist in zat, op een stok prikken en daarmee zwaaien, hanen en kippen die samen met de kinderen door de modder rennen. Schrijnend en vertederend tegelijkertijd. 21/11/2017 - Siem Reap Angkor Thom is aan de beurt 4u01. Mijn wekker. Een half uur later brengt Mister Soks broer, Sanny, me naar het wereldwonder om me er te laten genieten van de zonsopgang bij Angkor Wat. Met een lustige “See you on the flipside” neemt hij afscheid en belooft hij me op te wachten “whenever you are ready, miss!”. Wat een beeld! Ik bemachtig een opperbeste plek en zie een schitterende weerspiegeling in het water waarin ik de tempel kan bewonderen. Heerlijk! 2u later bewonder ik de tempel aan de binnenkant. Angkor Thom is de volgende site die aan de beurt is. Gigantisch en indrukwekkend. Het kostte me deze keer gelukkig geen bloed en tranen, maar wel veel zweet (en centen), en het was het waard. Die Angkors herbergen een sterk staaltje architectuur, doorzettingsvermogen en grootheidswaanzin. Fijn, zo’n wereldwonder van dichtbij te mogen aanschouwen. Volgend jaar Rio de Janeiro?
0 Comments
Leave a Reply. |
Elise→ 30-something something Archives
August 2023
|